Upadłość konsumencka
Czy Twoje dochody są zbyt niskie, abyś mógł pokryć wszystkie wydatki, i te związane z utrzymaniem, i te związane ze spłatą długów? Istnieje rozwiązanie, które niewątpliwie pomoże w takiej sytuacji, jednakże należy podchodzić do tego, jak do ostateczności. Upadłość konsumencka.
Upadłość konsumencka skierowana jest do osób nieprowadzących działalności gospodarczej, a po nowelizacji ustawy – prawo upadłościowe – również do osób fizycznych prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą, wpisana do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). Głównym celem upadłości konsumenckiej jest oddłużenie całego bądź części zadłużenia, którego konsument nie jest w stanie spłacić.
Do niedawna przesłanką do ogłoszenia upadłości konsumenckiej było niezawinione doprowadzenie do niewypłacalności. Umyślne zaciąganie zobowiązań w sytuacji, gdy konsument ma świadomość swoich niskich możliwości finansowych i tym samym doprowadzenie do niewypłacalności bądź do jej zwiększenia powodowało, że sąd oddalał wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Inną przesłanką, która powodowała oddalenie przez sąd wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej, było rażące niedbalstwo. Co kryje się pod tym wyrażeniem? Niedołożenie należytej staranności wymaganej w danego rodzaju sprawach. Konsument, zaciągając nowe zobowiązania, powinien przewidywać, chociażby przy dołożeniu minimalnej staranności, skutki swojego działania.
Nowelizacja ustawy – prawo upadłościowe z dnia 24 marca 2020 r. spowodowała, że ogłosić upadłość konsumencką mogą także osoby, które doprowadziły do niewypłacalności z premedytacją. Jest to zdecydowanie ułatwienie procedury ogłoszenia upadłości konsumenckiej. Należy jednak pamiętać, że przyczyny niewypłacalności będą badane w następnym – po ogłoszeniu upadłości – etapie postępowania, czyli przy ustalaniu planu spłaty. Niewątpliwie usprawni to procedurę upadłościową.
Warto mieć jednak z tyłu głowy, iż przy ustalaniu planu spłaty, konsumenci, którzy z premedytacją doprowadzili do swojej niewypłacalności będą potraktowani zgoła inaczej, niż ci, których dotknęła niewypłacalność z przyczyn od nich niezależnych. W przypadku tych pierwszych, plan spłaty zadłużenia został wydłużony od 36 miesięcy do 7 lat. W drugim przypadku czas spłaty wynosi 3 lata.
W sytuacji, gdy sąd uzna całkowitą i trwałą niezdolność konsumenta do spłaty zobowiązań, a także stwierdzi u konsumenta brak majątku, istnieje możliwość całkowitego umorzenia długów. Podkreślenia wymaga, że niektórych zobowiązań, takich jak alimenty lub naprawienie szkody wynikającej z przestępstwa, nie można umorzyć.
Jeżeli sąd stwierdzi, iż konsument jest tymczasowo niezdolny do pracy zarobkowej, co oznacza, że spłata zobowiązań nie ma charakteru trwałego, może podjąć decyzję o warunkowym umorzeniu zobowiązań. Konsument pozostaje wtedy w sytuacji „zawieszenia” przez okres 5 lat. W tym okresie może zostać złożony wniosek o ustalenie planu spłaty i powstanie obowiązku spłaty całego lub częściowego zadłużenia.
Jak zostało wspomniane na początku artykułu, upadłość konsumencka powinna być ostatecznością. Tylko nielicznym uda się całkowicie umorzyć dług. W innych przypadkach procedura upadłościowa może być dość żmudna. W momencie rozpoczęcia postępowania wobec konsumenta, nadzór nad jego majątkiem w całości jest przekazywany syndykowi. Konsument w takiej sytuacji nie może dysponować swoim majątkiem.
Ogłoszenie upadłości konsumenckiej na pewno daje możliwość „nowego startu”. Jednakże, przed podjęciem decyzji o ogłoszeniu upadłości, warto podjąć rozmowy z wierzycielami. Można zaproponować rozłożenie spłaty wierzytelności na raty lub zawarcie ugody. Dopiero w momencie, gdy nie pozostanie już żadne alternatywne rozwiązanie, należy zastanawiać się nad upadłością konsumencką.
Formularz wniosku o upadłość możemy znaleźć na stronie: www.gov.pl. Składa się go w wydziale gospodarczym sądu rejonowego w miejscu naszego zamieszkania. W formularzu powinniśmy (jako dłużnicy) podać nasze dane, listę długów, wierzycieli, zabezpieczeń ustanowionych na majątku oraz jego spis. Trzeba też podać przychody i koszty oraz uzasadnić wniosek. Warto dołączyć dowody trudnej sytuacji. Należy wiedzieć, że sąd otwiera postępowanie upadłościowe i rozpoznaje wniosek. Następnie wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości konsumenckiej. Wszystkie prowadzone do tej pory postępowania egzekucyjne oraz zajęcia komornicze są umarzane. Zamiast nich syndyk prowadzi jedno postępowanie likwidacyjne. Najpierw ustala majątek dłużnika i jego długi. Potem sprzedaje na przykład mieszkanie (dom) dłużnika. Aby dłużnik nie stał się bezdomny, otrzyma równowartość przeciętnego kosztu wynajmu mieszkania w okolicy na minimum rok czasy (maksymalnie 2 lata). Należy też wiedzieć, że z reguły majątek ze sprzedaży nie wystarcza na pokrycie długów. Sąd ustala wtedy plan spłaty reszty zadłużenia (na 3 lata). Może także część lub całość umorzyć. Jeśli sąd uzna, że dłużnik na przykład doprowadził do naszej niewypłacalności umyślnie, może wówczas wydłużyć plan spłaty do 7 lat. Pamiętajmy o tym, że niektóre długi nie zostaną umorzone, na przykład alimenty oraz renty z tytułu odszkodowania za kalectwa, które dłużnik komuś powinien wypłacać.
Dla osób, które nie czują się na siłach w samodzielnym przeprowadzeniu procesu upadłości, warto rozważyć skorzystanie z firm zajmujących się tym profesjonalne. Przykładowo można wybrać tutaj: Kliknij
Powiązanie wpisy
